jdvمتن زیر شرح قانون ثبت علائم و اختراعات را به توجه میرساند که توسط کارشناسان رسمی دادگستری جمعآوریشده.
(کمیسیون قوانین عدلیه)
فصل اول – ثبت علائم تجارتی
ماده ۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف و غیر آنکه برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی – تجارتی یا فلاحتی اختیار میشود.
ممکن است یک علامت تجارتی برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.
تبصره – داشتن علامت تجارتی اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد.
ماده ۲ – قانون ثبت علائم و اختراعات
حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.
ماده ۳ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسانی که در ایران دارای مؤسسات تجارتی – صناعتی یا فلاحتی هستند اعم از اتباع داخلِ یا خارجه درصورتیکه علائم تجارتی آنها موافق مواد ذیل ثبت شود از مزایای این قانون بهرهمند خواهند شد.
ماده ۴ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسانی که مؤسسات صنعتی یا تجارتی و یا فلاحتی آنان در خارج از ایران واقع است موافق شرایط ذیل میتوانند از مزایای این قانون بهرهمند شوند:
- علائم خود را بهموجب مقررات این قانون در ایران به ثبت برسانند.
- مملکتی که مؤسسه آنها در آنجا واقعشده بهموجب عهدنامه و یا قوانین داخلی خود از علائم تجارتی ایران حمایت کنند.
ماده ۵ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هیچیک از علائم ذیل را نمیتوان بهعنوان علامت تجارتی اختیار نمود و یا آنها را یکی از اجزاء یک علامت تجارتی قرارداد:
- بیرق مملکتی و سلطنتی ایران و هر بیرق دیگری که دولت ایران استعمال آن را بهطور علامت تجارتی منع کند -علامت شیر و خورشید -نشانها – مدالها و انگهای دولت ایران.
- تمثال پادشاه و ولیعهد مگر با اجازه مخصوص.
- کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل شاهنشاهی – سلطنتی – دولتی و امثال آن.
- علامات مؤسسات رسمی مانند شیر و خورشید سرخ و صلیب احمر و نظایر آن.
- علائمی که مخل انتظامات عمومی و یا منافی عفت باشد.
ماده ۶ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسی که تقاضای ثبت علامتی را مینماید باید شخصاً و یا توسط وکیل ثبت آن را از شعبه مخصوصی که در دفتر محکمه ابتدایی تهران برای این امر تشکیل میشود بهموجب اظهارنامه بخواهد – این اظهارنامه باید بلافاصله بعد از تسلیم به شعبه مزبور در دفتر خاصی ثبت و در مقابل آن رسید داده شود.
ماده ۷ – قانون ثبت علائم و اختراعات
متصدی شعبه مزبور در ماده فوق باید تا پانزده روز از تاریخ وصول اظهارنامه و ضمائم آن تکلیف قبول یا رد آن را معین نماید.
درصورتیکه تقاضای ثبت رد شود علل رد باید صریحاً ذکر گردد – تقاضاکننده میتواند از تصمیم رد تا ده روز از تاریخ ابلاغ آن به رئیس محکمه اول ابتدایی تهران شکایت کند – حکم محکمه قابل استیناف و تمیز خواهد بود.
ماده ۸ – قانون ثبت علائم و اختراعات
درصورتیکه تقاضای ثبت از طرف متصدی شعبه فوقالذکر قبول گردد و یا بعد از رد تقاضا حکم قطعی دایر به قبول آن صادر شود اداره ثبتاسناد تهران مکلف است تا پانزده روز از تاریخ تقدیم سواد تصمیم یا حکم قطعی علامت را به ثبت رسانیده تصدیق رسمی ثبت را به تقاضاکننده بدهد.
ماده ۹ – قانون ثبت علائم و اختراعات
در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده ۶ تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
- درصورتیکه علامت مخالف مقررات قانون باشد.
- درصورتیکه علامت قبلاً به اسم دیگری ثبتشده و یا شباهت علامت یا علامت دیگری که ثبتشده است بهاندازه باشد که مصرفکنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند بهاشتباه بیندازد.
ماده ۱۰ – قانون ثبت علائم و اختراعات
ثبت هر علامت با قید مراتب ذیل به عمل میآید:
- تاریخ روز و ماه و سال ثبت با تمام حروف.
- اسم – شغل – محل اقامت و تابعیت صاحب علامت و وکیل درصورتیکه تقاضا بهتوسط وکیل بهعملآمده باشد.
- اسامی و اوصاف محصول یا طبقات محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن اختیار شده.
- تعریف علامت بهطور اجمال با تعیین اجزایی که تقاضاکننده میخواهد حق استعمال انحصاری آن را برای خود تخصیص دهد.
- حقالثبتی که اخذ میشود.
ماده ۱۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هر تغییری که در خود علامت و یا در نوع محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار میرود داده شود باید مطابق مقررات این قانون جداگانه به ثبت برسد و الا قابل حمایت نخواهد بود.
ماده ۱۲ – قانون ثبت علائم و اختراعات
علامت تجارتی قابل نقلوانتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد.
ماده ۱۳ – قانون ثبت علائم و اختراعات
ثبت هر علامت و هر تغییری که مطابق این قانون باید به ثبت برسد تا پانزده روز از تاریخ ثبت توسط اداره ثبتاسناد تهران به خرج تقاضاکننده در مجله رسمی وزارت عدلیه اعلان خواهد شد.
ماده ۱۴ – قانون ثبت علائم و اختراعات
علاماتی که ثبتشده باشند از تاریخ تسلیم اظهارنامه حمایت خواهند شد و مدت اعتبار ثبت علامت ده سال است ولی صاحب علامت میتواند تقاضای تجدید ثبت نماید در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال دیگر با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق هر تجدید ثبت حق مزبور را برای ده سال تضمین مینماید.
ماده ۱۵ – قانون ثبت علائم و اختراعات
حقی که برای ثبت علامت اخذ میشود بهقرار ذیل است:
- برای اظهارنامه ثبت دو ریال طلا.
- برای ثبت علامت قطعنظر از عده طبقات محصول یک پهلوی.
- برای هر طبقه محصول اگرچه منحصربهفرد باشد علاوه بر حقالثبت علامت پنج ریال طلا.
ماده ۱۶ – قانون ثبت علائم و اختراعات
اشخاص ذیل میتوانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند:
- کسانی که آن علامت را علامت تجارتی خود میدانند.
- کسانی که آن علامت با علامت آنها بهاندازه شباهت دارد که مصرفکنندگان عادی را بهاشتباه میاندازد.
در هر یک از دو صورت فوقالذکر اگر معترض کسی باشد که علامت قبلاً به اسم او ثبتنشده است باید در حین اعتراض برای علامت خود مطابق مقررات این قانون تقاضای ثبت کرده حقالثبت و تمام مخارج مربوطه به آن را قبلاً تأدیه نماید – در مورد کسانی که مؤسسه آنها در خارج از ایران واقع است حق اعتراض مشروط بهشرط معامله متقابله مذکوره در فقره دوم ماده ۴ میباشد.
ماده ۱۷ – قانون ثبت علائم و اختراعات
اگر اعتراض قبل از آنکه علامت معترض علیه به ثبت رسیده باشد به عمل آید باید به ترتیب و در موعدی که در نظامنامه مذکور در ماده ۲۳ مقرر میشود به تقاضاکننده ثبت علامت ابلاغ گردد تا درصورتیکه به اعتراض تسلیم نشده و تقاضای خود را مسترد ننمود معترض در مدت مقرر در نظامنامه فوقالذکر به محکمه ابتدایی تهران رجوع کند
در مورد این ماده عملیات راجعه به ثبت متوقف خواهد ماند.
لیکن هرگاه معترض در ظرف مدتی که بهموجب نظامنامه مذکور فوق مقرر میشود به محکمه رجوع ننمود و یا بعد از رجوع دعوای خود را تعقیب نکرد علامت به اسم معترض علیه ثبت و وجوهی که معترض تأدیه نموده به نفع دولت ضبط خواهد شد.
ماده ۱۸ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هرگاه اعتراض راجع به علامت ثبتشده باشد معترض باید مستقیماً در محکمه ابتدایی تهران اقامه دعوی کرده و ابطال ثبت را تقاضا نماید.
ماده ۱۹ – قانون ثبت علائم و اختراعات
جز در مواردی که بهموجب نظامنامههای وزارت عدلیه استثناء شود اصول رسیدگی مطابق اصول محاکمات تجارتی است و در هر حال حکم محکمه در حدود قوانین قابل استیناف و تمیز خواهد بود.
تبصره – مفاد حکم قطعی باید به خرج محکومله در مجله رسمی وزارت عدلیه و یکی از جراید یومیه تهران منتشر شود -محکومله میتواند مخارج مزبور را در جزء خسارت از محکومعلیه مطالبه نماید.
ماده ۲۰ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هرگاه معترض ثابت کند که نسبت به علامت بهواسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت حق تقدم داشته محکمه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض قبلاً در اداره ثبتاسناد به ثبت رسیده باشد محکمه حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال و علامت به نام معترض ثبت گردد.
ماده ۲۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
ترتیبات مقرره فوق در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییر خود علامت و یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار میرود.
ماده ۲۲ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسی که نسبت به ثبتهای راجع به علامتی از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد دیگر نمیتواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید مگر اینکه ثابت کند معترض علیه در حین ثبت عالم بوده است به اینکه علامت را خود معترض یا کسی که به معترض علامت را انتقال داده قبلاً بهطور مستمر استعمال کرده ولی هرگاه معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضاء مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته است اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد.
ماده ۲۳ – قانون ثبت علائم و اختراعات
برای اجرای مقررات این فصل نظامنامههای لازمه از طرف وزارت عدلیه تنظیم خواهد شد – در نظامنامههای مزبور تکلیف نکات ذیل باید صراحتاً تعیین شود:
- طرز تنظیم اظهارنامه.
- اسناد و اوراقی که باید عین یا سواد یا ترجمه مصدق آن و همچنین کلیشه یا کلیشههایی که باید ضمیمه اظهارنامه بشود.
- طبقهبندی محصولات.
- موافق چه ترتیب علامت به ثبت خواهد رسید.
- مراتبی که باید در اظهارنامه راجع به ثبت انتقال علامت و یا راجع به تغییر در علامت و یا در محصولی که علامت راجع به آن است قید شود.
- اعلاناتی که باید راجع به علامت در مجله رسمی منتشر شود و میزان خرج اعلانات.
- اصول رسیدگی محاکم در مورد مذکور در مواد ۷ و ۱۹٫
- ترتیبی که مطابق آن کلیه ابلاغات مربوطه به علامات تجارتی باید به عمل آید.
- تعرفه ترجمه و تصدیق صحت ترجمه.
ماده ۲۴ – قانون ثبت علائم و اختراعات
ثبت علامات متعلق به کسانی که در ایران دارای مؤسسات صنعتی و تجارتی یا فلاحتی بوده و مطابق قانون علائم صنعتی (مصوب نهم فروردین ۱۳۰۴) بهعملآمده است برای بقیه مدت ده سال مقرر در قانون مزبور به اعتبار خود باقی است.
ماده ۲۵ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسانی که مؤسسات تجارتی – صنعتی یا فلاحتی آنان در خارج ایران بوده و مطابق قانون نهم فروردینماه ۱۳۰۴ علامت خود را به ثبت رسانیده باشند یا تقاضای ثبت کرده ولی علامت آنها به ثبت نرسیده و بعد از تاریخ اجرای این قانون به ثبت برسد در صورتی از مزایای این قانون برای بقیه مدت ده سال بهرهمند خواهند شد که مملکتی که مؤسسات آنها در آنجا است بهموجب عهدنامه یا قوانین داخلی خود از علائم تجارتی ایران حمایت نمایند.
فصل دوم – ثبت اختراع
ماده ۲۶ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلفه صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری میدهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرره در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ثبتاسناد تهران به ثبت رسیده باشد.
نوشته که در این مورد اداره ثبتاسناد تهران میدهد ورقه اختراع نامیده میشود.
ماده ۲۷ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد میتواند تقاضای ثبت نماید:
- ابداع هر محصول صنعتی جدید.
- کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجوده به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی.
ماده ۲۸ – قانون ثبت علائم و اختراعات
برای امور ذیل نمیتوان تقاضای ثبت نمود:
- نقشههای مالی.
- هر اختراع یا تکمیلی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت یا مخالف حفظالصحه عمومی باشد.
- فرمولها و ترکیبات دوایی.
ماده ۲۹ – قانون ثبت علائم و اختراعات
کسی که بدواً مطابق این قانون تقاضای ثبت اختراع به نام خود مینماید مخترع شناخته میشود مگر اینکه خلاف ادعای او در محاکم صلاحیتدار به ثبوت برسد.
ماده ۳۰ – قانون ثبت علائم و اختراعات
مخترعی که در خارج ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل تحصیل ورقه اختراع کرده میتواند درصورتیکه مدت ورقه مزبور منقضی نشده باشد در ایران نیز برای بقیه آن مدت تقاضای ورقه اختراع کند لیکن اگر اختراع مزبور را کسی یا مؤسسه در ایران قبل از تقاضای ثبت اختراع کلاً یا جزئاً بهموقع عمل یا استفاده گذارده و یا مقدمات استفاده آن را تهیهکرده باشد مخترع نمیتواند از عملیات آن شخص یا مؤسسه جلوگیری کند.
ماده ۳۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
مفاد مواد ۶ و ۷ و ۸ این قانون در مورد تقاضای ثبت اختراع نیز رعایت خواهد شد.
ماده ۳۲ – قانون ثبت علائم و اختراعات
اظهارنامه ثبت وقتی قبول میشود که مخترع یا نماینده او پنج ریال طلا برای اظهارنامه و لااقل حقالثبتی را که بهموجب ماده ۳۴ برای سال اول مقرر است نقداً تأدیه نماید.
حقی که برای اظهارنامه اخذ میشود در هیچ مورد مسترد نخواهد شد.
ماده ۳۳ – قانون ثبت علائم و اختراعات
مدت اعتبار ورقه اختراع به تقاضای مخترع ۵ یا ۱۰ یا ۱۵ و یا منتهی ۲۰ سال خواهد بود – در مدت مزبور که باید صراحتاً در ورقه اختراع قید شود مخترع یا قائممقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش یا اعمال و یا استفاده از اختراع خود را خواهد داشت.
ماده ۳۴ – قانون ثبت علائم و اختراعات
برای ثبت اختراع حقالثبت به طریق ذیل اخذ میشود:
- برای پنج سال اول از قرار سالی ۱۰ ریال طلا.
- برای پنج سال دوم از قرار سالی ۲۰ ریال طلا.
- برای پنج سال سوم از قرار سالی ۳۰ ریال طلا.
- برای پنج سال چهارم از قرار سالی ۴۰ ریال طلا.
ممکن است تمام یا بعضی از اقساط سنواتی فوق را در حین صدور ورقه اختراع دفعتاً تأدیه نمود در این صورت اگر پنج قسط دفعتاً تأدیه شود پنج درصد ۵% و اگر ده قسط تأدیه شود ده درصد ۱۰% و اگر پانزده قسط تأدیه شود پانزده درصد ۱۵% و اگر بیست قسط تأدیه شود بیست درصد ۲۰% تخفیف داده میشود.
ماده ۳۵ – قانون ثبت علائم و اختراعات
قسط هرسال اگر قبلاً تأدیه نشده باشد باید در ظرف سه ماه اول همان سال تأدیه گردد و الا ثبت اختراع از درجه اعتبار ساقط خواهد شد. هرگاه در ظرف سه ماه دوم سال صاحب ورقه دو برابر حقی را که متعلق به آن سال است تأدیه نماید ثبت اختراع به اعتبار خود باقی خواهد بود.
ماده ۳۶ – قانون ثبت علائم و اختراعات
ورقه اختراع بههیچوجه برای قابلاستفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه مزبور بههیچوجه دلالت بر این نمیکند که تقاضاکننده یا موکل او مخترع واقعی میباشد و یا شرح اختراع و یا نقشههای آن صحیح است و اشخاص ذینفع میتوانند نسبت به موارد مزبوره در محکمه ابتدایی تهران اقامه دعوی کرده خلاف آن را ثابت نمایند.
ماده ۳۷ – قانون ثبت علائم و اختراعات
در موارد ذیل هر ذینفعی میتواند به محکمه ابتدایی تهران رجوع کرده و تقاضای صدور حکم بطلان ورقه اختراع را بنماید:
- وقتیکه اختراع جدید نیست.
- وقتیکه ورقه اختراع مخالف مقررات ماده ۲۸ صادرشده باشد.
- وقتیکه اختراع مربوط به طریقههای علمی صرف بوده و عملاً قابلاستفاده صنعتی یا فلاحتی نباشد.
- وقتیکه پنج سال از تاریخ صدور ورقه اختراع گذشته و اختراع بهموقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد.
تبصره – هر اختراع یا هر تکمیل اختراع موجودی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت خواه در ایران و خواه در خارجه در نوشتهها یا نشریاتی که در دسترس عموم است شرح و یا نقشه آن منتشرشده و یا به مورد عمل یا استفاده گذارده شده باشد اختراع جدید محسوب نمیگردد.
ماده ۳۸ – قانون ثبت علائم و اختراعات
در مورد مواد ۳۶ و ۳۷ مفاد ماده ۱۹ لازمالرعایه خواهد بود.
ماده ۳۹ – قانون ثبت علائم و اختراعات
دارنده ورقه اختراع میتواند ملکیت یا حق استفاده از موضوع اختراع خود را کلاً یا جزئاً به هر طریقی که بخواهد به دیگری منتقل نماید.
هرگاه ورقه اختراع ارثاً منتقلشده باشد مالک جدید وقتی میتواند از مزایای این قانون بهرهمند شود که این انتقال را به ثبت برساند.
ماده ۴۰ – قانون ثبت علائم و اختراعات
هرگونه معامله راجع به ورقه اختراع باید بهموجب سند رسمی بهعملآمده و در دفتر ثبت اختراعات نیز ثبت شود و الا آن معامله نسبت به اشخاص ثالث معتبر نخواهد بود.
هرگاه معامله در خارج ایران واقع گردد آن معامله در ایران نسبت به اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که در اداره ثبتاسناد تهران ثبتشده باشد.
ماده ۴۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
حقالثبت معاملات و انتقالات مذکور در دو ماده فوق را وزارت عدلیه مطابق نظامنامه معین خواهد کرد لیکن درهرحال نباید از دوپهلوی تجاوز نماید.
ماده ۴۲ – قانون ثبت علائم و اختراعات
مراجعه به کلیه اسناد و اوراق مربوط به ثبت هر اختراع پس از صدور ورقه اختراع آزاد است و هر کس میتواند از اسناد و اوراق مربوط به ورقه اختراع یا معاملات راجعه به آن با تأدیه حقی که بهموجب نظامنامه معین خواهد شد سواد مصدق تحصیل کند.
ماده ۴۳ – قانون ثبت علائم و اختراعات
دارنده هر ورقه اختراع یا قائممقام قانونی او میتواند در تمام مدت اعتبار ورقه مزبور هر تغییری را که در اختراع خود داده باشد مطابق مقررات این قانون به ثبت رساند – حقالثبت هر تغییر ده ریال طلا خواهد بود.
ماده ۴۴ – قانون ثبت علائم و اختراعات
نسبت به اتباع خارجه که در ایران تقاضای ثبت اختراع نموده و اقامتگاه آنان در ایران نباشد مقررات عهدنامه که با دولت متبوع آنها منعقدشده باشد مرعی خواهد بود و اگر عهدنامه نباشد معامله متقابله خواهد شد.
ماده ۴۵ – قانون ثبت علائم و اختراعات
وزارت عدلیه نظامنامههای مربوطه به اجرای این فصل را تنظیم خواهد نمود – در نظامنامههای مزبور باید تکلیف نکات ذیل صریحاً معین گردد:
- طرز تنظیم اظهارنامه ثبت.
- اسناد و اوراقی که باید عین یا سواد یا ترجمه مصدق آنها ضمیمه اظهارنامه شود.
- تعرفه انتشارات در مجله رسمی و تعرفه ترجمه و تصدیق صحت ترجمه.
- ترتیبی که مطابق آن کلیه ابلاغات مربوط به ثبت اختراع باید به عمل آید.
فصل سوم – مقررات مشترکه
ماده ۴۶ – قانون ثبت علائم و اختراعات
رسیدگی به دعاوی حقوقی یا جزایی مربوط به اختراع یا علامات تجارتی در محاکم تهران به عمل خواهد آمد اگرچه در مورد دعاوی جزایی جرم در خارج تهران واقع یا کشف و یا متهم در خارج تهران دستگیرشده باشد که در این موارد تحقیقات مقدماتی در محل وقوع یا کشف جرم یا دستگیری متهم بهعملآمده و روسیه برای رسیدگی به محاکم تهران ارجاع میشود.
ماده ۴۷ – قانون ثبت علائم و اختراعات
اگر در ضمن رسیدگی جزایی متهم برای دفاع خود موضوع مالکیت علامت تجارتی یا اختراع را مطرح کند خود محکمه جزا باید در این موضوع نیز رسیدگی نماید.
ماده ۴۸ – قانون ثبت علائم و اختراعات
طرق تأمین دلیل – موارد ترتیب توقیف محصولاتی که مخالف حق حاصل از ثبت علامات تجارتی یا حق اختراع باشد و همچنین موعدی که اگر بعد از تأمین یا توقیف اقامه دعوی نشود تأمین یا توقیف باطل میگردد.
بهموجب نظامنامههایی که از طرف وزارت عدلیه تنظیم میشود معین خواهد شد اعم از اینکه مطابق نظامنامههای مزبور مراجعی که برای انجام این امور معین میشود مقامات قضایی باشد یا مأمورین کشوری از قبیل مأمورین گمرک و غیر آنها.
ماده ۴۹ – قانون ثبت علائم و اختراعات
در مورد خساراتی که خواه از مجرای حقوقی و خواه از مجرای جزایی در دعاوی مربوطه به اختراعات و علائم تجارتی مطالبه میشود خسارات شامل ضررهای وارده و منافعی خواهد بود که طرف از آن محروم شده است.
ماده ۵۰ – قانون ثبت علائم و اختراعات
قانون نهم فروردینماه ۱۳۰۴ راجع به علائم تجارتی و صنعتی نسخ و این قانون از ۱۵ تیرماه ۱۳۱۰ بهموقع اجرا گذارده میشود.
ماده ۵۱ – قانون ثبت علائم و اختراعات
وزارت عدلیه مأمور اجرای این قانون است.
چون بهموجب قانون بیست و چهارم فروردینماه ۱۳۱۰ (وزیر عدلیه مجاز است کلیه لوایح قانونی را که به مجلس شورای ملی پیشنهاد مینماید پس از تصویب کمیسیون فعلی قوانین عدلیه بهموقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل نموده.
ثانیاً برای تصویب به مجلس شورای ملی پیشنهاد نماید) علیهذا (قانون ثبت علائم و اختراعات) مشتمل بر پنجاه و یک ماده که در تاریخ اول تیرماه یک هزار و سیصد و ده شمسی به تصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده است قابلاجراست.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر
متن فوق مروری بود بر قانون ثبت علائم و اختراعات که توسط کارشناسان رسمی دادگستری شرح داده شد.
دیدگاهتان را بنویسید