ضوابط بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات موردبررسی کارشناسان رسمی دادگستری قرار گرفت و به شرح ذیل درآمد.
هیئتوزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۴/۵/۲ بنا به پیشنهاد شماره ۹۷۴۹/۳۰۴۷۰/۳۴/۳/۱ مورخ ۶۳/۱۲/۱۳ وزارت کشور و موافقتنامههای شماره ۲۰/۲۱۴۸/۲۶۶۶۸ وزارت امور اقتصادی و دارائی و شماره ۸۰۳۹/۱ وزارت مسکن و شهرسازی و به استناد ماده ۴ قانون نوسازی و عمران شهری مصوب سال ۱۳۴۷،ضوابط بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات موضوع ماده ۴ قانون نوسازی و عمران شهری تصویب نمودند.
۱- بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات موضوع ماده ۴ قانون نوسازی و عمران شهری به مأخذ ارزش معاملاتی سال ۱۳۶۳ که توسط کمیسیون مقرر در تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵ و اصلاحیههای بعدی آن تعیین گردیده است.
برای سال ۱۳۶۴ بهعنوان سال پایه با تخفیف ۵۰% مشروط به اینکه قیمت حاصل از تخفیف کمتر از بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات مصوب سال ۱۳۶۲ موضوع تصویبنامه شماره ۱۲۵۱۲ مورخ ۱۳۲۶/۱/۳۱ هیئتوزیران و نیز ۵۰% بیشتر از بهای فوق نباشد و بهای سال ۱۳۶۵ لغایت سال ۱۳۶۸ هرسال به ترتیب با افزایش ۱۰% نسبت به سال قبل ملاک عمل و مبنای محاسبه جهت وصول عوارض نوسازی کلیه شهرهای مشمول ماده ۲ قانون نوسازی و عمران شهری قرار گیرد.
ضمناً شهرهایی که در آینده مشمول ماده ۲ قانون نوسازی و عمران شهری خواهند شد در سال شمول تا پایان سال ۱۳۶۸ مشمول مقررات فوق خواهند بود.
- تبصره ۱ اراضی که در شهرها برای آن ارزش معاملاتی تعیین نگردیده است و یا املاک پشت جبههای که در اثر طرحهای جدید شهرداری بر معبر جدیدالاحداث واقع میشوند و در ارزش معاملاتی قیمتی برای آن معبر پیشبینینشده است بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات آن مطابق بالاترین ارزش معابر همعرض موجود در منطقه و در صورت عدم وجود معبر همعرض در منطقه مربوط به بالاترین ارزش معابر همعرض مناطق همجوار محاسبه گردد.
- تبصره ۲ در شهرهایی که ارزش معاملاتی سال ۱۳۶۳ تعیین نگردیده است آخرین مصوبه بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات قبل از سال مذکور ملاک عمل قرار گیرد.
۲- ضوابط بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات به شرح چهار برگ جداول و توضیحات پیوست که ممهور به مهر وزارت کشور میباشد برای کلیه شهرهای مشمول ماده ۲ قانون نوسازی و عمران شهری از اول سال ۱۳۶۴ به مدت پنج سال ملاک عمل جهت وصول عوارض نوسازی قرار گیرد.
ضوابط تعیین بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات موضوع ماده ۴ قانون نوسازی و عمران شهری
| نوع دیوار ساختمان (اسکلت) | نوع سقف | بهای هر مترمربع ساختمانها و مستحدثات موضوع ماده ۴ قانون نوسازی و عمران شهری سالهای ۱۳۶۲ لغایت ۱۳۶۶ |
| اسکلت خشت خام یا گلی | ضریبی خشتی | ۷۰۰ ریال |
| اسکلت خشت خام یا گلی | چوبی | ۷۵۰ ریال |
| اسکلت خشت خام یا گلی | شیروانی | ۱۰۰۰ ریال |
| اسکلت خشت خام یا مخلوط آجر با سنگ لاشه | هر نوع سقف بهاستثنای شیروانی و تیرآهن | ۱۲۰۰ ریال |
| اسکلت خشت خام یا مخلوط آجر یا سنگ لاشه | شیروانی یا تیرآهن | ۱۵۰۰ ریال |
| اسکلت آجر یا بلوک سیمانی یا سنگ لاشه | هر نوع سقف بهاستثنای شیروانی و تیرآهن | ۱۸۰۰ ریال |
| اسکلت آجر یا بلوک سیمانی یا سنگ لاشه | شیروانی یا تیرآهن | ۱۲۰۰ ریال |
| اسکلت چوب | سقف صاف یا شیبدار | ۲۵۰۰ ریال |
| اسکلت آجر یا بلوک سیمانی یا سنگ با ستونهای وسطای فلزی | هر نوع سقف | ۳۵۰۰ ریال |
| اسکلت آجر یا ستونهای وسطای فلزی یا بتونی | هر نوع سقف | ۵۰۰۰ ریال |
| از سهطبقه به بالا | ||
| اسکلت فلزی | هر نوع سقف | ۶۰۰۰ ریال |
| اسکلت فلزی بیش از چهار طبقه | هر نوع سقف | ۸۰۰۰ ریال |
| اسکلت با قطعات پیشساخته چوبی | هر نوع سقف | ۸۷۵۰ ریال |
| اسکلت پیشساخته بتونآرمه | هر نوع سقف | ۱۱۵۰۰ ریال |
| اسکلت بتنآرمه | هر نوع سقف | ۱۲۵۰۰ ریال |
| الف: انبارها (با دهانه بیش از ۴ متر) با اسکلت آجری یا بلوک سیمانی یا سنگی |
خرپای چوبی | ۱۲۰۰ ریال |
| با اسکلت آجری یا بلوک سیمانی یا سنگی | خرپای فلزی | ۲۵۰۰ ریال |
| با اسکلت فلزی و مصالح بنائی | خرپای فلزی | ۳۰۰۰ ریال |
| با ستونهای بتونآرمه و مصالح بنائی | هر نوع سقف | ۴۰۰۰ ریال |
| با اسکلت پیشساخته سوله و یا مشابه و مصالح بنائی | سقف شیبدار | ۴۸۰۰ ریال |
| ب: سالنها (با عرض بیش از ۸ متر) با مصالح بنائی: آجر با سنگ یا بلوک سیمانی |
هر نوع سقف | ۲۶۰۰ ریال |
| با اسکلت فلزی یا ستونهای بتونآرمه | هر نوع سقف | ۴۸۰۰ ریال |
| ج: آشیانهها و سایبانها با پایههای فلزی یا ستونهای بتونآرمه |
هر نوع سقف | ۱۱۰۰ ریال |
| با پایههای فلزی یا ستونهای بتونآرمه | هر نوع سقف | ۱۸۵۰ ریال |
| د: مستحدثات (که قیمت آنها به بهای ملک افزوده خواهد شد) چاه عمیق با لوله و لوازم و جدار و تأسیسات (قابل بهرهبرداری) مجموعاً |
۰۰۰/۰۰۰/۲ ریال | |
| گلخانه که خارج از ساختمان قرار گیرد با هر نوع مصالح بیش از ۳۰ مترمربع از قرار هر مترمربع | ۱۲۰۰ ریال | |
| استخر بیش ۶۰ مترمکعب حجم با هر نوع مصالح (قابلاستفاده) از قرار هر مترمکعب | ۲۰۰۰ ریال | |
| هـ: اضافه بهای تأسیسات مشروحه زیر که به قیمتهای ساختمان افزوده خواهد شد درصورتیکه ساختمان دارای حرارت مرکزی شوفاژ باشد از قرار هر مترمربع |
۱۱۵۰ ریال | |
| درصورتیکه ساختمان دارای دستگاه تهویه مطبوع (گرمایشی و خنککننده) باشد از قرار هر مترمربع | ۱۴۰۰ ریال | |
| درصورتیکه ساختمان دستگاه خنککننده مرکزی داشته باشد از قرار هر مترمربع (کولرهای آبی جزو دستگاه خنککننده مرکزی نمیباشد) | ۱۳۰۰ ریال | |
| درصورتیکه ساختمان دارای آسانسور باشد از قرار هر مترمربع | ۱۰۰۰ ریال | |
توضیحات
مساحت موتورخانه شوفاژ و تهویه مطبوع و محل مخزن گازوئیل مربوط و استخرهای کمتر از شصت مترمکعب و گلخانههای کمتر از سی مترمربع و زیرزمینهایی که غیرمسکونی (منظور اینکه غیرقابلسکونت و فاقد سرویس بهداشتی) باشد و مورداستفاده کار و پیشه نباشد در احتساب عوارض نوسازی منظور نمیگردد.
بهای اراضی و ساختمانها انبارهایی که دهانه آنان کمتر از ۴ متر میباشد بر اساس ضوابط ساختمانهای مشابه محاسبه خواهد شد.
طبقه یک از روی سقف زیرزمین شروع میشود.
منظور از شیروانی مذکور در ضوابط فوق سقفی است که خرپای آن از چوب یا فلز و پوشش آن آهن سقفی یا سفال یا ایرانیت و یا انواع مشابه ایرانیت باشد.
به قیمت هر مترمربع ساختمانهایی که دارای نمای لوکس میباشند مبلغ ۱۲۵۰ ریال افزوده خواهد شد. نمای لوکس عبارت است از:
- انواع سنگهای پلاک
- آجر لعابی و یا آب ساب یا شیشه داری شده و نظایر آن
- انواع سرامیک و نظایر آن با ابعاد مختلف
- انواع نماهای لوکس فلزی و شیشهای
توضیح
در صورتی نمای ساختمان لوکس شناخته میشود که بیش از نصف مساحتهای ساختمان از مصالح لوکس ساختهشده باشد.
ضمناً مساحت درب و پنجره و همچنین نمای حیاطخلوت جزو مساحت نما محسوب نمیشود.
بهای اراضی و ساختمانها و مستحدثات موضوع ضوابط فوق بایستی مطابق جدول ضرایب تعدیل منفی مشروحه صفحه چهاردر کلیه شهرهای مشمول ماده ۲ قانون نوسازی از طرف شهرداریها ملاک عمل قرار گیرد که کارشناسان رسمی دادگستری به آن پرداختند.
دیدگاهتان را بنویسید