آراء دیوان عدالت اداری

رأی هیئت عمومی در خصوص مدت مرخصی استعلاجی در سوابق معلمان حق‌التدریس

رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص مدت مرخصی استعلاجی در سوابق معلمان حق‌التدریس احتساب نمی‌شود که این موضوع توسط کارشناسان رسمی دادگستری در متن زیر شرح داده می‌شود.

هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در دادنامه شـمـاره ۶۲۹ مورخ ۱۷ آذر ۱۳۸۷ در رأی وحدت رویه‌ای اعلام داشت:

مدت عدم اشتغال به خدمت به‌واسطه بـیماری از مصادیق حالت اشتغال به تدریس محسوب نمی‌شود و احتساب مدت آن جـــزو ســـابـقــه خــدمــت معلمان حق‌التدریس مجوز قانونی ندارد.
بنابراین دادنامه‌های شماره ۳۹ مــورخ ۲۰ فــروردیـن ۱۳۸۷ شعبه اول و شماره ۳۰۸ مـورخ ۳۱ اردیـبـهـشـت ۱۳۸۷ شـعـبـه چـهـارم کـه متضمن این معناست، موافق اصول و موازین قانونی می‌باشد.
الف) شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۱۰۳۵ موضوع شکایت (ن- ن) به طرفیت آموزش‌وپرورش رباط‌کریم (ناحیه یک) به خواسته الزام خوانده مذکور به تبدیل وضعیت خدمتی حق‌التدریس به حالت رسمی یا دائمی به شرح دادنامه شماره ۲۰۹۴ مورخ ۲۷ آذر ۱۳۸۶ چنین رأی صادر نموده است:
نظر به این‌که تنها شرطی را که شاکیه با توجه به دستورالعمل به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس (موضوع بخشنامه شماره ۹۵/۷۱۰ مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳) دارا نمی‌باشد این است که در سال تحصیلی ۱۳۸۲-۱۳۸۳ و یا ۱۳۸۴-۱۳۸۳ اشتغال به کار کامل نداشته است، درحالی‌که به‌موجب برگه شماره ۳ این پرونده مرخصی استعلاجی مشارالیه در قسمتی از سال تحصیلی ۱۳۸۲-۱۳۸۳ طی نامه شماره ۱۰۴۴۶ مورخ ۱۹ آذر ۱۳۸۵ شورای پزشکی مربوط مستقر در درمانگاه فرهنگیان اسلامشهر تأیید گردیده و عذر موجه محسوب شده است. بنابراین حکم به ورود شکایت شاکیه و الزام آموزش‌وپرورش به استخدام رسمی وی را صادر و اعلام می‌دارد.
ب) شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۱۰۳۳ موضوع شکایت (ف- ب) به طرفیت اداره آموزش‌وپرورش رباط‌کریم (ناحیه یک) به خواسته الـزام خـوانـده مـذکـور بـه تـبـدیـل وضـعـیـت خـدمتی حق‌التدریس به حالت رسمی یا دائمی به شرح دادنامه شماره ۲۰۹۳ مورخ ۲۷ آذر ۱۳۸۶ چنین رأی صادر نموده است:
نظر به این‌که تنها شرطی را که شاکیه با توجه به دستورالعمل به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس (موضوع بخشنامه شماره ۹۵/۷۱۰ مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳) دارا نمی‌باشد این است که در سال تحصیلی ۱۳۸۳-۱۳۸۲ و ۱۳۸۴-۱۳۸۳ اشتغال به کار کامل نداشته است، درحالی‌که به‌موجب برگه شماره ۲ آن پرونده، مرخصی استعلاجی مشارالیها در سال ۱۳۸۲ (از اول شهریور ۱۳۸۲ لغایت ۳ آبان ۱۳۸۲) طی نامه شماره ۱۰۲۴۷ مورخ ۱۳ اسفند ۱۳۸۵ شورای پزشکی مستقر در درمانگاه فرهنگیان اسلامشهر تأیید گردیده است و عذر موجه محسوب می‌شود. بنابراین حکم به ورود شکایت شاکیه و الزام آموزش‌وپرورش به استخدام رسمی وی صادرشده و اعلام می‌گردد.
ج) شعبه سوم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۱۰۶۶ موضوع شکایت (م-ع) به طرفیت آموزش‌وپرورش شهرستان رباط‌کریم به خواسته استخدام رسمی به شرح دادنامه شماره ۱۸۰۹ مورخ ۲۰ آذر ۱۳۸۶ چنین رأی صادر نموده است و با توجه به تصویر گواهی مدیریت آموزش‌وپرورش رباط‌کریم پیوست پرونده مبنی بر این‌که مشارالیها در سال‌های تحصیلی ۱۳۷۹-۱۳۷۸،۱۳۸۰-۱۳۷۹،۱۳۸۱-۱۳۸۰،۱۳۸۲-۱۳۸۱ به ترتیب ۲۰،۲۲ و ۲۲ در هفته به تدریس اشتغال داشته و حق‌التدریس نامبرده در سنوات مذکور از محل اعتبارات مصوب آموزش‌وپرورش پـرداخـت گــردیــده اســت.
ازاین‌رو با استناد به بند (الف) قانون به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس بـر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قانون استفساریه مربوط به آن مصوب اول دی ۱۳۸۳ بـه رعـایت بند ۱/۳ دستورالعمل اجرایی قانون مارال ذکر به شماره ۹۵/۷۱۰ مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳ شکایت شاکیه را وارد تشخیص داده و حکم به ورود آن دایر بر الزام وزارت آموزش‌وپرورش به استخدام رسمی شاکیه با رعایت سایر مقررات استخدام صادر و اعلام می‌گردد.
د) شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۱۰۳۴ موضوع شکایت (الف -ب) به طرفیت اداره آموزش‌وپرورش رباط‌کریم به خواسته الــزام خــوانــده مـذکـور بـه تـبـدیـل وضـعـیت خدمتی حق‌التدریس به حالت رسمی یا دائمی به شــرح دادنــامــه شـمــاره ۳۹ مـورخ ۲۰ فروردین ۱۳۸۷ چنین رأی صادر نموده است:
نظر به این‌که حسب بند ۱/۱ دستورالعمل اجرایی قـانون به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس موضوع بخشنامه شماره ۹۵/۷۱۰ مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳ معلمان حق‌التدریس به کسی اطلاق می‌گردد که طبق ابلاغ رسمی از سوی مـسـئـولان ذی‌صـلاح اداره‌هـای آموزش‌وپرورش دریکی از سمت‌های آموزش‌وپرورشی در واحدهای آموزشی و دولتی آموزشکده‌های فنی و حرفه‌ای و مراکز تربیت‌معلم اشتغال داشته و برابر اسناد و مدارک ثبت‌شده از بودجه جاری دولت حق‌التدریس دریافت نموده و در سال‌های تحصیلی ۱۳۸۳-۱۳۸۲ یا ۱۳۸۴-۱۳۸۳ در سمت مذکور شاغل به تدریس باشد.
با عنایت به این‌که حسب لایحه دفاعیه اداره مشتکی‌عنه که به شماره ۴۳۹۵ مورخ ۲۰ اسفند ۱۳۸۶ آموزش‌وپرورش شهرستان رباط‌کریم شاکی مذکور در سال تحصیلی ۱۳۸۳ -۱۳۸۲ یا ۱۳۸۴-۱۳۸۳ اشتغال به کار نداشته، ازاین‌رو شرایط مندرج در دستورالعمل اجرایی قانون به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس و استفساریه آن را نداشته است.
بنابراین با توجه به رأی شماره ۳۲۳ الی ۳۳۲ مورخ ۲۰ شهریور ۱۳۸۴ هیئت عمومی دیوان عدالت اداری مبنی بر عدم مغایرت دستورالعمل مزبور با قانون حکم به رد شکایت معنونه را صادر و اعلام می‌نماید.
هـ) شعبه دوم تشخیص دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۷/۸۶ موضوع شکایت
(الف-ب) به طرفیت آموزش‌وپرورش رباط‌کریم به خواسته الزام خوانده به تبدیل وضعیت خدمتی حق‌التدریس به حالت رسمی یا دائمی به شرح دادنامه شماره ۹۴ مورخ ۱۷ تیر ۱۳۸۷ چنین رأی صادر نموده است:
نظر به این‌که بر اساس ضوابط و مقررات موضوع بخشنامه شماره ۹۵/۷۱۰ مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳ و دستورالعمل ۱۵/۷۱۰ مورخ ۱۸ خرداد ۱۳۸۴ معاونت برنامه‌ریزی و توسعه مدیریت وزارت آموزش‌وپرورش شرایط تبدیل وضعیت از غیررسمی به رسمی برای معلمان حق‌التدریس و وجـود شـرایـط احـصایی ازجمله ابــلاغ رسـمـی از آموزش‌وپرورش نـیـز تـدریـس در بـخش آموزشی است و این‌که از بودجه دولتی اسـتـفاده نماید، به‌خصوص دریکی از سال‌های ۱۳۸۳-۱۳۸۲ و یا ۱۳۸۴-۱۳۸۳ اشتغال به تحصیل داشته باشد.
این شرایط برای تبدیل وضعیت ضروری بوده و وجود گواهی استعلاجی آن‌هم منحصراً برای ۳۲ روز در سال تحصیلی ۱۳۸۳-۱۳۸۲ برای احراز شرایط پیش‌گفته کافی نخواهد بود؛ زیرا ازلحاظ رعایت اصول نتیجه ارائه گواهی استعلاجی جایگزین تدریس برای افراد غیررسمی در سال نمی‌گردد.
ازاین‌رو اعلام اشتباه قضات شعبه اول با توجه به درخواست شاکیه در راستای ماده ۱۶ قانون دیوان عدالت اداری قـــانــونــاً ازنظر شـعـبــه دوم تشخیص قابلیت استماع و پذیرش نداشته است.
و) شعبه چهارم دیوان در رسـیــدگــی بــه پــرونــده کـلاسـه ۸۶/۲۲۸۱ موضوع شکایت (ر-م) به طرفیت آموزش‌وپرورش شهرستان رباط‌کریم به خواسته الزام خوانده مذکور به تبدیل وضعیت خدمتی حق‌التدریس به حالت رسمی یا دائمی به شرح دادنامه شماره ۳۰۸ مورخ ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۷ چنین رأی صادر نموده است:
نظر به این‌که مطابق قانون به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس و استفساریه مجلس مصوب ۱۳۸۳ معلمان حق‌التدریس که مجموع سال‌های تدریس آنان صرف‌نظر از انفصال و انقطاع حداقل ۳ سال با ۱۲ ساعت تدریس در هفته باشد، بدون آزمون و یا حداقل ۴ سال سابقه و ۱۲ ساعت تدریس در هفته به‌شرط قبولی در آزمون با رعایت شرایط عمومی استخدامی به استخدام رسمی در آموزش‌وپرورش پذیرفته می‌شوند و شاکی با مدرک تحصیلی در سال تـحـصـیـلــــــی ۱۳۸۳-۱۳۸۲ یــــــا ۱۳۸۴-۱۳۸۳ نـــیــــــروی حق‌التدریس نبوده و فاقد شرایط مقرر در قانون یادشده است، بنابراین خواسته موجه نیست، ازاین‌رو حکم به رد شکایت شاکی صادر می‌گردد.
هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ مذکور با حضور روِسا، مستشاران و دادرسان علی‌البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آرا به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.

رأی هیئت عمومی در خصوص به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس

  • الف) تعارض در مدلول دادنامه‌های یادشده محرز به نظر می‌رسد.
  • ب) مفاد ماده‌واحده قانون به‌کارگیری معلمان حق‌التدریس بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجـتـمـاعـی و فـرهـنـگـی جـمـهـوری اسـلامی ایران و دستورالعمل اجرایی مورخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۳ قانون مزبور مـفـیـد جـواز اسـتـخدام معلمان حق‌التدریس اعم از آموزشی و پژوهشی به‌شرط حداقل ۱۲ ساعت تدریس در قبال دریافت حق‌التدریس از محل بودجه دولتی و داشتن سوابق خدمت موردنظر مقنن و رعایت سایر شرایط قانونی است.

نظر به این‌که مدت عدم اشتغال به خدمت به‌واسطه بیماری از مصادیق حالت اشتغال به تدریس محسوب نمی‌شود و احـتـســاب مـدت آن، کـه جـــزو ســـابــقـــه خـــدمــت معلمان حق‌التدریس است، مـجـوز قـانـونـی نـدارد.
بـنابراین دادنـامـه‌هـای شـمـاره ۳۹ مـورخ ۲۰ فروردین ۱۳۸۷ شعبه اول و شماره ۳۰۸ مورخ ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۷ شعبه چهارم که متضمن این معناست موافق اصول و موازین قانونی می‌باشد.

  • این رأی به استناد بند ۲ مواد ۱۹ و ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذی‌ربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
  • گردآوری‌شده توسط:کارشناسان رسمی دادگستری

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


مشاوره